چگونه به یک عکاس حرفه ای تبدیل شویم؟

در دنیا شغل های مختلفی وجود دارند که هر کدام از آن ها می توانند آینده افراد را تضمین کنند. به عنوان مثال بسیاری از افراد در زمینه اسباب کشی در حال فعالیت می باشند و علاوه بر اینکه نیازهای افراد را برآورده می کنند، بلکه می توانند به یک درآمد نیز دست پیدا کنند. از جمله این مشاغل می توان به راه اندازی یک فست فود اشاره کرد. برای راه اندازی یک فست فود نیز نیاز است تا تجهیزات مورد نظر تهیه شوند. فر پیتزا نمونه ای از این موارد به حساب می آیند. برای خرید فر پیتزا کافی است بر روی لینک کلیک کنید.

عکاسی یکی دیگر از حرفه هایی می باشد که افراد علاقه بسیار زیادی به آن دارند. به همین علت قصد داریم تا در ادامه به بررسی کامل آن بپردازیم. همراه ما باشید.

هنر عکاسی

عکاسی هنر ، کاربرد و عمل ایجاد تصاویر با دوام از طریق ضبط نور است ، یا به صورت الکترونیکی با استفاده از حسگر تصویر ، یا به صورت شیمیایی با استفاده از ماده ای حساس به نور مانند فیلم عکاسی. این ماده در بسیاری از زمینه های علمی ، تولیدی (به عنوان مثال ، فوتولیتوگرافی) و تجارت و همچنین استفاده های مستقیم تر از آن برای هنر ، تولید فیلم و فیلم ، اهداف تفریحی ، سرگرمی و ارتباط جمعی به کار می رود. [1]

به طور معمول ، از لنز برای تمرکز نور منعکس شده یا ساطع شده از اشیا به یک تصویر واقعی بر روی سطح حساس به نور درون دوربین در هنگام قرار گرفتن در معرض به موقع استفاده می شود. با یک سنسور تصویر الکترونیکی ، این یک بار الکتریکی در هر پیکسل تولید می کند ، که به صورت الکترونیکی پردازش می شود و برای نمایش یا پردازش بعدی در یک فایل تصویری دیجیتال ذخیره می شود. نتیجه حاصل با امولسیون عکاسی ، یک تصویر نهان نامرئی است که بعداً از نظر شیمیایی به یک تصویر مرئی "منفی" یا "مثبت" بستگی دارد که به هدف ماده عکاسی و روش پردازش بستگی دارد. از تصویر منفی روی فیلم به طور سنتی برای ایجاد یک عکس مثبت روی پایه کاغذ استفاده می شود ، که به عنوان چاپ شناخته می شود ، یا با استفاده از بزرگتر یا چاپ تماسی.
علم اشتقاق لغات
کلمه "عکاسی" از ریشه های یونانی φωτός (phōto) ، متشکل از φῶς (phōs) ، "نور" [2] و γραφή (نمودار) "نمایش با استفاده از خطوط" یا "نقاشی" ، [3] با هم ایجاد شده است. به معنی "نقاشی با نور". [4]

ممکن است چندین نفر به طور مستقل همین اصطلاح جدید را از این ریشه ها ابداع کرده باشند. هرکول فلورانس ، نقاش و مخترع فرانسوی ساکن کامپیناس ، برزیل ، از شکل فرانسوی کلمه Photographie در یادداشت های خصوصی استفاده می کند که به اعتقاد یک مورخ برزیلی در سال 1834 نوشته شده است. [5] این ادعا به طور گسترده گزارش می شود اما هنوز به طور گسترده ای در سطح بین المللی شناخته نشده است. اولین کاربرد این کلمه توسط مخترع فرانسوی-برزیلی پس از تحقیقات بوریس کوسوی در سال 1980 به طور گسترده ای شناخته شد. [6]

روزنامه آلمانی Vossische Zeitung در تاریخ 25 فوریه 1839 حاوی مقاله ای تحت عنوان Photographie بود که در آن چندین ادعای اولویت دار - خصوصاً ادعای هنری فاکس تالبوت - در مورد ادعای اختراع داگر را مورد بحث قرار داد. [7] این مقاله اولین واقعه شناخته شده کلمه در چاپ عمومی است. [8] این "J.M." امضا شد ، اعتقاد بر این است که منجم برلینی ، یوهان فون مادلر بوده است. [9] ستاره شناس سر جان هرشل نیز معتبر است که این کلمه را مستقل از تالبوت در سال 1839 ابداع کرد. [10]

به نظر می رسد مخترعین Nicéphore Niépce ، Henry Fox Talbot و Louis Dagurere كلمه "عكاسی" را نمی دانسته اند یا از آن استفاده نمی كرده اند ، اما از فرآیندهای آنها با عنوان "Heliography" (Niépce) ، "Photo Photoicic Drawing" / "Talbotype" / "Calotype" یاد می كنند. تالبوت) و "داگروتیپ" (داگر)
فناوری های پیش ساز

تاریکی دوربین که برای نقاشی استفاده می شود
عکاسی نتیجه ترکیب چندین کشف فنی ، مربوط به دیدن یک تصویر و گرفتن تصویر است. کشف دوربین obscura ("اتاق تاریک" به زبان لاتین) که تصویری از یک صحنه را ارائه می دهد مربوط به چین باستان است. ریاضیدانان یونانی ارسطو و اقلیدس به طور مستقل یک ابهام دوربین را در قرن 5 و 4 قبل از میلاد توصیف کردند. [11] [12] در قرن ششم میلادی ، ریاضیدان بیزانسی ، آنتمیوس ترالس ، از یک نوع دوربین مخفی در آزمایشات خود استفاده کرد. [13]

ابن الحیثم (الحازن) (965-1040) فیزیکدان عرب همچنین یک دوربین تاریکی و همچنین اولین دوربین سوراخ سوراخ واقعی را اختراع کرد. [12] [14] [15] اختراع دوربین در کارهای ابن هیثم دنبال شده است. [16] در حالیکه اثرات یک نور منفرد از سوراخ سوراخ قبلاً شرح داده شده بود ، [16] ابن الحیثم اولین تجزیه و تحلیل صحیح از دوربین تاریک [17] ، از جمله اولین توصیفات هندسی و کمی از این پدیده را ارائه داد ، [18] و اولین کسی بود که از یک صفحه نمایش در یک اتاق تاریک استفاده کرد تا بتواند تصویری از یک طرف سوراخ سطح را بر روی صفحه ای در طرف دیگر قرار دهد. وی همچنین ابتدا رابطه بین نقطه کانونی و سوراخ سوراخ را فهمید ، [20] و آزمایشات اولیه را با انجام تصاویر پس زمینه انجام داد و پایه های اختراع عکاسی در قرن نوزدهم را بنا نهاد. [15]

لئوناردو داوینچی از تاریکی طبیعی دوربین نام می برد که توسط غارهای تاریک در لبه دره ای که آفتاب گرفته است تشکیل شده است. یک سوراخ در دیواره غار به عنوان یک دوربین سوراخ سوراخ عمل می کند و یک عکس وارونه وارونه را روی یک قطعه کاغذ نشان می دهد. نقاشان دوره رنسانس از دوربین تاریکی استفاده می کنند که در واقع ، ارائه تصویر نوری با رنگ غالب بر هنر غربی است. جعبه ای است که سوراخی در آن وجود دارد و به آن اجازه می دهد تا نور عبور کرده و تصویری از روی کاغذ ایجاد کند.

تولد عکاسی سپس به ابداع ابزاری برای ضبط و نگه داشتن تصویر تولید شده توسط دوربین تاریک مربوط می شد. آلبرتوس مگنوس (1193–1280) نیترات نقره را کشف کرد ، [21] و گئورگ فابریسیوس (1571–1516) کلرید نقره را کشف کردند [22] و تکنیک های توضیح داده شده در کتاب اپتیک ابن الحیثام قادر به تولید عکسهای بدوی با استفاده از مواد قرون وسطایی هستند. . [23] [24]

در دنیا شغل های مختلفی وجود دارند که هر کدام از آن ها می توانند آینده افراد را تضمین کنند. به عنوان مثال بسیاری از افراد در زمینه اسباب کشی در حال فعالیت می باشند و علاوه بر اینکه نیازهای افراد را برآورده می کنند، بلکه می توانند به یک درآمد نیز دست پیدا کنند. از جمله این مشاغل می توان به راه اندازی یک فست فود اشاره کرد. برای راه اندازی یک فست فود نیز نیاز است تا تجهیزات مورد نظر تهیه شوند. فر پیتزا نمونه ای از این موارد به حساب می آیند. برای خرید فر پیتزا کافی است بر روی لینک کلیک کنید.

عکاسی یکی دیگر از حرفه هایی می باشد که افراد علاقه بسیار زیادی به آن دارند. به همین علت قصد داریم تا در ادامه به بررسی کامل آن بپردازیم. همراه ما باشید.

هنر عکاسی

عکاسی هنر ، کاربرد و عمل ایجاد تصاویر با دوام از طریق ضبط نور است ، یا به صورت الکترونیکی با استفاده از حسگر تصویر ، یا به صورت شیمیایی با استفاده از ماده ای حساس به نور مانند فیلم عکاسی. این ماده در بسیاری از زمینه های علمی ، تولیدی (به عنوان مثال ، فوتولیتوگرافی) و تجارت و همچنین استفاده های مستقیم تر از آن برای هنر ، تولید فیلم و فیلم ، اهداف تفریحی ، سرگرمی و ارتباط جمعی به کار می رود. [1]

به طور معمول ، از لنز برای تمرکز نور منعکس شده یا ساطع شده از اشیا به یک تصویر واقعی بر روی سطح حساس به نور درون دوربین در هنگام قرار گرفتن در معرض به موقع استفاده می شود. با یک سنسور تصویر الکترونیکی ، این یک بار الکتریکی در هر پیکسل تولید می کند ، که به صورت الکترونیکی پردازش می شود و برای نمایش یا پردازش بعدی در یک فایل تصویری دیجیتال ذخیره می شود. نتیجه حاصل با امولسیون عکاسی ، یک تصویر نهان نامرئی است که بعداً از نظر شیمیایی به یک تصویر مرئی "منفی" یا "مثبت" بستگی دارد که به هدف ماده عکاسی و روش پردازش بستگی دارد. از تصویر منفی روی فیلم به طور سنتی برای ایجاد یک عکس مثبت روی پایه کاغذ استفاده می شود ، که به عنوان چاپ شناخته می شود ، یا با استفاده از بزرگتر یا چاپ تماسی.
علم اشتقاق لغات
کلمه "عکاسی" از ریشه های یونانی φωτός (phōto) ، متشکل از φῶς (phōs) ، "نور" [2] و γραφή (نمودار) "نمایش با استفاده از خطوط" یا "نقاشی" ، [3] با هم ایجاد شده است. به معنی "نقاشی با نور". [4]

ممکن است چندین نفر به طور مستقل همین اصطلاح جدید را از این ریشه ها ابداع کرده باشند. هرکول فلورانس ، نقاش و مخترع فرانسوی ساکن کامپیناس ، برزیل ، از شکل فرانسوی کلمه Photographie در یادداشت های خصوصی استفاده می کند که به اعتقاد یک مورخ برزیلی در سال 1834 نوشته شده است. [5] این ادعا به طور گسترده گزارش می شود اما هنوز به طور گسترده ای در سطح بین المللی شناخته نشده است. اولین کاربرد این کلمه توسط مخترع فرانسوی-برزیلی پس از تحقیقات بوریس کوسوی در سال 1980 به طور گسترده ای شناخته شد. [6]

روزنامه آلمانی Vossische Zeitung در تاریخ 25 فوریه 1839 حاوی مقاله ای تحت عنوان Photographie بود که در آن چندین ادعای اولویت دار - خصوصاً ادعای هنری فاکس تالبوت - در مورد ادعای اختراع داگر را مورد بحث قرار داد. [7] این مقاله اولین واقعه شناخته شده کلمه در چاپ عمومی است. [8] این "J.M." امضا شد ، اعتقاد بر این است که منجم برلینی ، یوهان فون مادلر بوده است. [9] ستاره شناس سر جان هرشل نیز معتبر است که این کلمه را مستقل از تالبوت در سال 1839 ابداع کرد. [10]

به نظر می رسد مخترعین Nicéphore Niépce ، Henry Fox Talbot و Louis Dagurere كلمه "عكاسی" را نمی دانسته اند یا از آن استفاده نمی كرده اند ، اما از فرآیندهای آنها با عنوان "Heliography" (Niépce) ، "Photo Photoicic Drawing" / "Talbotype" / "Calotype" یاد می كنند. تالبوت) و "داگروتیپ" (داگر)
فناوری های پیش ساز

تاریکی دوربین که برای نقاشی استفاده می شود
عکاسی نتیجه ترکیب چندین کشف فنی ، مربوط به دیدن یک تصویر و گرفتن تصویر است. کشف دوربین obscura ("اتاق تاریک" به زبان لاتین) که تصویری از یک صحنه را ارائه می دهد مربوط به چین باستان است. ریاضیدانان یونانی ارسطو و اقلیدس به طور مستقل یک ابهام دوربین را در قرن 5 و 4 قبل از میلاد توصیف کردند. [11] [12] در قرن ششم میلادی ، ریاضیدان بیزانسی ، آنتمیوس ترالس ، از یک نوع دوربین مخفی در آزمایشات خود استفاده کرد. [13]

ابن الحیثم (الحازن) (965-1040) فیزیکدان عرب همچنین یک دوربین تاریکی و همچنین اولین دوربین سوراخ سوراخ واقعی را اختراع کرد. [12] [14] [15] اختراع دوربین در کارهای ابن هیثم دنبال شده است. [16] در حالیکه اثرات یک نور منفرد از سوراخ سوراخ قبلاً شرح داده شده بود ، [16] ابن الحیثم اولین تجزیه و تحلیل صحیح از دوربین تاریک [17] ، از جمله اولین توصیفات هندسی و کمی از این پدیده را ارائه داد ، [18] و اولین کسی بود که از یک صفحه نمایش در یک اتاق تاریک استفاده کرد تا بتواند تصویری از یک طرف سوراخ سطح را بر روی صفحه ای در طرف دیگر قرار دهد. وی همچنین ابتدا رابطه بین نقطه کانونی و سوراخ سوراخ را فهمید ، [20] و آزمایشات اولیه را با انجام تصاویر پس زمینه انجام داد و پایه های اختراع عکاسی در قرن نوزدهم را بنا نهاد. [15]

لئوناردو داوینچی از تاریکی طبیعی دوربین نام می برد که توسط غارهای تاریک در لبه دره ای که آفتاب گرفته است تشکیل شده است. یک سوراخ در دیواره غار به عنوان یک دوربین سوراخ سوراخ عمل می کند و یک عکس وارونه وارونه را روی یک قطعه کاغذ نشان می دهد. نقاشان دوره رنسانس از دوربین تاریکی استفاده می کنند که در واقع ، ارائه تصویر نوری با رنگ غالب بر هنر غربی است. جعبه ای است که سوراخی در آن وجود دارد و به آن اجازه می دهد تا نور عبور کرده و تصویری از روی کاغذ ایجاد کند.

تولد عکاسی سپس به ابداع ابزاری برای ضبط و نگه داشتن تصویر تولید شده توسط دوربین تاریک مربوط می شد. آلبرتوس مگنوس (1193–1280) نیترات نقره را کشف کرد ، [21] و گئورگ فابریسیوس (1571–1516) کلرید نقره را کشف کردند [22] و تکنیک های توضیح داده شده در کتاب اپتیک ابن الحیثام قادر به تولید عکسهای بدوی با استفاده از مواد قرون وسطایی هستند. . [23] [24]